LEEUWARDEN, Begin 2008 zette de Provincie Friesland de wedstrijd “Poorten van Fryslan” op het getouw. Met deze vraag werd de vraag uitgezet de Provincie opnieuw te voorzien van een gezicht. Een uiting van zijn ziel en trots die Friesland zo eigen maakt. Het gewenste antwoord was een “landmark” dat de grensovergang nabij Lemmer, Drachten, Wolvega en de Afsluitdijk zou markeren.
Landmark voor de toekomst
Het is een uitdagende vraagstelling waaraan een Landmark met toekomstvisie enkel recht kan doen. Met andere woorden geen beeldwerk dat onterecht beweert garant te staan voor alles wat Fries is; Geen trap die nergens toe lijdt, maar blijft (be)staan bij de gratie van een geldverslindend onderhoudsplan; Ook geen Madurodam als representatie van alles wat is en was, het toerisme voedt en andere economie links laat.
Dit zijn allemaal “Landmarks” van en voor het verleden. Het zijn de fotoalbums die je op je oude dag doorbladert en waarbij je vervolgens vervalt in bejaard vakjargon die niet verder rijkt dan “toen alles beter was”. Vergane glorie, daar kan geen grootste trots schuil in gaan! Met GRENSSTAD krijgt Friesland een landmark dat voorbij gaat aan deze stilstand, deze snapshot uit het verleden.
GRENSSTAD wordt een “landmark” voorzien van een programma dat staat voor vooruitgang, ontwikkeling in de diepte en groei in de breedte.
Eén maal per jaar - gedurende drie maand - wordt een braakliggend grensland omgetoverd tot bouwland. Tijdelijke bestemming voor dit land is GRENSSTAD. Kavels worden afgebakend, steigers opgetrokken en katoenen zeilen worden aan elkaar gestikt tot patronen die de gevels van de verschillende huizen uitmaken. Deze katoen huizen zijn de bouwstenen, ‘stinzen’ van deze stad en staan één voor één symbool voor een
vervolg
Grensovergang bij Drachten. Langsheen de A7 zal GRENSSTAD gedurende drie maand de tenten opslaan. Deze stad voor woord en beeld zal ieder jaar als een verzameld Fries silhouet verschijnen.
Landmark voor de toekomst
Het is een uitdagende vraagstelling waaraan een Landmark met toekomstvisie enkel recht kan doen. Met andere woorden geen beeldwerk dat onterecht beweert garant te staan voor alles wat Fries is; Geen trap die nergens toe lijdt, maar blijft (be)staan bij de gratie van een geldverslindend onderhoudsplan; Ook geen Madurodam als representatie van alles wat is en was, het toerisme voedt en andere economie links laat.
Dit zijn allemaal “Landmarks” van en voor het verleden. Het zijn de fotoalbums die je op je oude dag doorbladert en waarbij je vervolgens vervalt in bejaard vakjargon die niet verder rijkt dan “toen alles beter was”. Vergane glorie, daar kan geen grootste trots schuil in gaan! Met GRENSSTAD krijgt Friesland een landmark dat voorbij gaat aan deze stilstand, deze snapshot uit het verleden.
GRENSSTAD wordt een “landmark” voorzien van een programma dat staat voor vooruitgang, ontwikkeling in de diepte en groei in de breedte.
Eén maal per jaar - gedurende drie maand - wordt een braakliggend grensland omgetoverd tot bouwland. Tijdelijke bestemming voor dit land is GRENSSTAD. Kavels worden afgebakend, steigers opgetrokken en katoenen zeilen worden aan elkaar gestikt tot patronen die de gevels van de verschillende huizen uitmaken. Deze katoen huizen zijn de bouwstenen, ‘stinzen’ van deze stad en staan één voor één symbool voor een
vervolg
Grensovergang bij Drachten. Langsheen de A7 zal GRENSSTAD gedurende drie maand de tenten opslaan. Deze stad voor woord en beeld zal ieder jaar als een verzameld Fries silhouet verschijnen.
Eén maal per jaar - gedurende drie maand - wordt een stuk braakliggend akkerland omgetoverd tot tijdelijk! bouwland. Zo zal GRENNSSTAD eens aanschuiven tegen een stad als Lemmer, zich lineair opstellen langsheen de afsluitdijk of - zoals hierboven uitgewerkt - nabij de A7-grensovergang te Drachten. Daarom geen verharde straten, pleinen en funderingen maar lichte materialen die de afdruk zo klein mogelijk houden. Want GRENSSTAD moet zwerven, ieder jaar opnieuw.